De arbeidsmarkt in het onderwijs kent sterkte en zwakke punten om nieuw personeel aan te trekken en zittend personeel te behouden. In dit artikel wordt een beeld geschetst voor het primair onderwijs, voortgezet onderwijs en middelbaar beroepsonderwijs. Deze sectoren hebben hun onderlinge verschillen maar ook hun overeenkomsten.
Dit rapport bevat de aanbevelingen van Merel van Vroonhoven, onafhankelijk aanjager voor de aanpak van het lerarentekort. Ze schrijft dat er in het afgelopen jaar veel in gang gezet is en het animo voor het leraarschap groeit, maar dat er meer nodig is om het lerarentekort succesvol aan te pakken. De vrijblijvendheid moet uit de (regionale) samenwerking in het onderwijs. Deze is nu te versnipperd en te beperkt. Voor duurzaam en effectief samenwerken tussen schoolbesturen en lerarenopleidingen in een regio is wettelijke verankering in het onderwijsstelsel nodig. Zo moeten partijen zich inzetten – ook buiten hun eigen belang – voor het daadwerkelijk gezamenlijk oplossen van het lerarentekort.
Omdat elk kind recht heeft op een leraar, niet alleen de kinderen van één school, één stad of één regio.
Het lerarentekort is een complex probleem, waar geen pasklare oplossing voor is. Om de sector te ondersteunen bij het maken van keuzes, heeft Arbeidsmarktplatform PO arbeidsmarktinformatie over het lerarentekort onderzocht en gepubliceerd. De leidraad hierin zijn de zes hoofdlijnen van de landelijke aanpak van het lerarentekort. Deze hoofdlijnen dienen ook als inspiratie bij de regionale aanpak van de tekorten, zoals de subsidieregeling Regionale Aanpak Personeelstekorten (RAP).
Arbeidsmarktplatform PO heeft arbeidsmarktinformatie over de zes hoofdlijnen van de landelijke aanpak van het lerarentekort in kaart gebracht. Van alle zes hoofdlijnen vind je uitgebreide analyses met kwantitatieve en kwalitatieve gegevens. Zo kun je informatie inzien over bijvoorbeeld de instroom en uitstroom van de lerarenopleidingen, het carrièreperspectief van leraren en het behoud van leraren voor het vak.
